Gian Lorenzo Bernini

Gian Lorenzo Bernini (Napels, 7 december 1598 - Rome, 28 november 1680) was een Italiaanse architect en beeldhouwer uit de barokperiode. Zijn vader, Pietro Bernini, was ook een beeldhouwer. Vrij vaak wordt zijn voornaam ook aan elkaar geschreven als "Gianlorenzo", of als "Giovanni Lorenzo".

Wat de uitzonderlijke talenten van Donatello voor de beeldhouwkunst van het quattrocento en dat van Michelangelo voor de kunst van de 16e eeuw waren, betekende Bernini voor de Romeinse barok. Bernini, die net als deze twee voorgangers een uitgesproken kunstenaarspersoonlijkheid had, drukte zijn stempel op de kunst van Rome in de 17e eeuw. Sterker dan enig kunstenaar voor hem had gekund, hield hij de kunst van zijn tijd in zijn greep. Bernini had het vermogen om architectuur en beeldhouwkunst op een expressieve manier met elkaar te verenigen.

Het oeuvre van Bernini is onlosmakelijk verbonden met het pauselijk hof. Hij schiep spectaculaire meesterwerken voor vier pausen, Urbanus VIII, Innocentius X, Alexander VII en Clemens IX. Bernini’s carrière als bouwmeester begon met het pontificaat van Urbanus VIII, die de verbouwing van de Santa Bibiana toevertrouwde aan deze kunstenaar, die toen nog geen ervaring als architect had. Door Wikipedia aangeleverd