Stanisław Wyspiański

Stanisław Mateusz Ignacy Wyspiański (ur. 15 stycznia 1869 w Krakowie, zm. 28 listopada 1907 tamże) – polski literat i artysta wizualny: dramaturg, poeta, malarz, grafik, architekt, projektant mebli. Jako pisarz związany z dramatem symbolicznym. Tworzył w epoce Młodej Polski.

Był uczniem Jana Matejki w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie. Jego twórczość była wszechstronna: jako malarz wyspecjalizował się w tworzeniu secesyjnych obrazów techniką pastelu (''Autoportret z żoną'', 1904; ''Macierzyństwo'', 1905); jako architekt zasłynął też stworzeniem między innymi polichromii do kościoła Franciszkanów w Krakowie (1897). Sławę zdobył także jako twórca dramatów o historii i perspektywach społeczeństwa polskiego pod zaborami (''Wesele'', 1901; ''Wyzwolenie'', 1903; ''Noc listopadowa'', 1904). Dorobek Wyspiańskiego jako dramaturga przyczynił się do tego, że bywa on nazywany czwartym wieszczem polskim.}}. Utwory literackie Wyspiańskiego ekranizowali tacy artyści, jak Konrad Swinarski i Andrzej Wajda; wielokrotnie upamiętniano też jego dorobek. Źródło: Wikipedia